ΕΚΕΙ

Ξυπνάς. Πρέπει να ζήσεις. Το κεφάλι της  Μέδουσας  μπερδεμένο στα πόδια σου. Αίμα. Βγήκαν από μέσα σου φίδια και σ` έδεσαν. Το ποτήρι με το νερό το βλέπεις. Στην θέση του. Δίπλα σου. Τα γράμματα εκεί. Κάπου εκεί. Εκεί που τα έχεις κρύψει. Έξω. Ζέστη και βροχή. Βλέπεις απ` τις γρίλιες. Τα όνειρα ήρθαν και έφυγαν. Επέζησες. Ξύπνησες. Έπρεπε να με θυμάσαι. Με θυμόσουν. Το κεφάλι της Μέδουσας και τα πόδια σου. Ένα. Αμετάβλητα χαρακτηριστικά. Κομμένα εντός τα πάντα. Ξυπνάς. Ζητάς. Αναζητάς. Πονάς. Ακούς τη βρύση στο μπάνιο να στάζει. Το δωμάτιο στενό. Κι όμως. Ξυπνάς. Αναζητάς τα γυαλιά σου. Πονάς. Πρέπει. Επειδή ξύπνησες. Πρέπει. Επειδή με θυμάσαι. Τα όνειρα. Βρέχει. Ακούς την πόρτα να κλειδώνει. Κλαίς. Ακούς την βρύση που στάζει. Το ποτήρι. Πονάς. Ψάχνεις φωτιά. Στα πόδια σου κόκκινη μπογιά. Στα χέρια σου. Παιδιά. Ξυπνάς. Δεν μπορείς να πας πουθενά.